译文、注释、简介、赏析


句其四十五

〔释惠崇〕 〔宋〕

松风吹发乱,岩溜溅棋寒。

句其四十六

〔释惠崇〕 〔宋〕

境闲僧渡水,云尽鹤盘空。

句其四十七

〔释惠崇〕 〔宋〕

古路随岗起,秋帆转浦斜。

句其四十三

〔释惠崇〕 〔宋〕

山色临巴迥,江流入汉清。

句其四十二

〔释惠崇〕 〔宋〕

人归冈舍迥,雁遇诸田遥。

类型

朝代

形式